V: Het sterrenmosmedicijn
Op de eerstvolgende wandeling, waar er nergens een bankje te bekennen was, gebruikte ik een afgezaagde boomstam als pauzeplek.
Ik zat midden tussen het prachtige sterrenmos en aaide het omdat het zo lekker zacht is.
Tot mijn grote verbazing schoot er een enorme hoeveelheid ‘electriciteit’ door mijn systeem met het aanraken van dat mos. De gedachte kwam in mij op dat een plant met zo’n sterke energie wel medicinaal moest zijn. In mijn standaardkruidenboeken was ik het echter nog nooit tegen gekomen. Een sterrenmos-medicijn behoort toch bij een sterrensjamaan, vind je ook niet? In ieder geval was het die gedachte die door me heen ging. Het zou erg mooi zijn als
ik in mijn sterrensjamaanwerk over een sterrenmosmedicijn zou kunnen beschikken, het liefst geneeskrachtig voor alles…
Er bleek heel weinig te vinden op het internet omtrent de medicinale krachten van sterrenmos, maar er was wel een proefschrift te vinden over hoe andere culturen, met name de Chinese, Russische en Indiaanse, wel degelijk gebruik maakten van mossen als medicijn. De Indianen gebruikten sphagnum (niet het sterrenmos) voor het sneller helen van wonden. Ze maakten er dan een papje mee. Ik vond ook een wetenschappelijk onderzoek waar de conclusie was dat een bepaalde soort sterrenmos, te weten Polytrichum Commune, bruikbaar zou kunnen zijn anti-tumoren en bij leukemia.
bron: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22687253 Copyright © 2012 Elsevier Ireland Ltd. All rights reserved.
En over dezelfde Chinese toepassing van deze zelfde soort:
En tot slot werd volgens deze site
http://www.bryoecol.mtu.edu/chapters_VOL5/2Medicine.pdf
Polytrichum commune gebruikt in China als koorts-en ontstekingswerend middel, en gebruikt om verkoudheden, en nier-en galstenen te verhelpen. Het werd samengeperst en in een zalf verwerkt, en wordt ook ingezet als een diuretisch, laxerend en hemostatisch middel. Kortom, we kunnen er al een heleboel mee!
Sphagnum (Common Hair Cap Moss in het Engels) heeft andere toepassingen. Er werd thee van gezet om nier-gal-en blaasstenen te verhelpen. Het is goed voor het haar, en dezelfde thee werd daarom gebruikt om het haar mee te wassen.
Het helen van huidaandoeningen kwam ook ter sprake maar tezelfdertijd las ik dat sommige mensen juist uitslag krijgen van de aanraking met sterrenmos omdat ze er allergisch voor kunnen zijn. Kijk, dat wilde ik nu ook weer niet, een medicijn maken dat de verkeerde reacties kan oproepen bij sommige mensen. Dus dat was een probleem!
In de tussentijd ben ik me na nog meer google onderzoekwerk een hoedje geschrokken over hoeveel soorten mos er wel niet zijn: 500 in Nederland en 8000 over de hele wereld. Op deze site http://www.verspreidingsatlas.nl/2924 noemen ze mnium hornum “sterrenmos”, maar wat ik in het bos aantref lijkt meer op polytrichum longesitum, wat die site gerand haarmos noemt. Polytrichum commune is “gewoon haarmos”. Tja, moet ik me nu druk gaan maken over de wetenschappelijke naam van sterrenmos? Ik vind in de omgeving toch alleen maar het gewone sterrenmos, soms met een iets ander mos ernaast…
De zaterdag daarop struinde ik urenlang door een
tot dan toe onbekend bos en kwam er weer heel veel sterrenmos tegen.
Ik besloot
met Eik in conclaaf te gaan over het eventuele veilige gebruik van een
sterrenmos-medicijn. In een ‘eikenlaantje’ raadpleegde ik achter elkaar drie
eiken.
Waarschijnlijk vroeg ik eik nummer 1 of ik sterrenmos überhaupt kon gebruiken, waarop ik een bevestigend antwoord gekregen moet hebben. Eik nummer 2 vroeg ik hoe het sterrenmos dan veilig in te zetten , als kruidenthee? Het antwoord was negatief. Maar hoe dan wel? Eik reageerde door te zeggen dat ik het mos gewoon onder mijn voeten kon doen in de schoen. Hoe briljant!
Na daar even over nagedacht te hebben schoten de kruidenvoetenbaden van kruidengenezer Maurice Mességué me te binnen en ik vroeg eik 3 of dat niet een betere methode was. Dat was dus zo.
MAURICE MESSEGUE
