I: Het Pad van de Sterrensjamaan & het Pad van de Stenensjamaan
Na het lezen van he boek “De Leeuwenvrouw”, van Linda Tucker (Ankh Hermes, 2012), “besloot” ik een nieuw beroep te creëren voor mezelf voor de toekomst. Al jaren wandel ik meditatief door bos en hei, landschap zus en landschap zo, waarbij ik zo langzamerhand een bijzondere band met Eik gecreëerd heb. Ik communiceer met Eik, en Eik communiceert met mij, energetisch en soms met woorden. Ik ontvang de antwoorden dan in gewone mensentaal innerlijk in mijn hoofd. Er wordt een verbinding gelegd via Eik met de Zon, de letterlijke zon, symbool van Al wat is, al wat leeft, al wat Licht is, symbool van God.
Ik had eigenlijk het beroep “eik-sjamaan” bedacht, of “eik-medicijnvrouw”, zoals Linda Tucker een “leeuwen-sjamaan” wordt in haar boek, ingewijd in Afrika. En in de astrologie wordt het teken Leeuw ook door de Zon “beheerst”. Ik las in haar boek over hoe de ster Regulus het hart van de leeuw symboliseert, over hoe de middelste ster van Orion de ziel van de leeuw voorstelt, en Sirius het oog van de leeuw voorstelt. De leeuw is de solaire logos.
Kijkend naar de vroege ochtendhemel op dinsdag 24 juli 2012, de vroege ochtendhemel in Duitsland wel te verstaan, in het stadje Horn-Bad Meinberg, waar ik toen verbleef, en waarbij ik zag dat er al weer allerlei chemtrails gemaakt werden, legde mijn geest contact met de verdere hemel erachter, de wereld van de sterren, dat mijn beroep de afgelopen dertig jaar is geworden (het beroep van astroloog). Opeens kreeg ik de geest en dacht ik dat “het woord” niet eik-sjamaan moest zijn, voor dat nieuwe beroep-in-wording, een roeping-in-wording kun je beter zeggen, maar sterrensjamaan!
Mignon was met mij mee op deze reis naar de Externsteine in het Teutoburgerwald. Haar achtergrond is het werken met de kracht van edelstenen. Ze is zojuist begonnen met het leggen van een stenen fundament: het letterlijke bouwen van een stenen kelder, waarin ze haar zelfgekweekte groenten wil bewaren, en waarboven op een 8-kantig houten huis gebouwd gaat worden midden in de natuur. Ik “besloot” dat zij tijdens deze wandeling steen-sjamaan zou zijn, al dan niet in opleiding.
De kelder wordt een stenen fundament van een bouwsel waarbij het de bedoeling is, de hemel op aarde te vestigen. Een sterrensjamaan in contact met de sterren van de hemel kan zichzelf dan een mooie opdracht geven om te faciliteren dat de kelder verbinding maakt met het licht van de sterren, door het licht van de sterren naar de kelder te brengen. Mignon vertelde dat ze in de acht hoeken van de kelder heel sterk opgeladen rozekwarts gaat leggen. Maar nu loop ik vooruit op onze “inwijdings”-wandeling naar de Externsteine, waar we de dag tevoren al van de andere kant geweest waren en iets wonderbaarlijks hadden vastgesteld.
De rechtersteenmassa die het water raakt is in de Tweede Wereldoorlog gebruikt als inwijdingplaats voor SS officieren. Hitler maakte veelvuldig gebruik of liever misbruik van oude heilige kennis. Het feit dat er een eeuwenoud heiligdom op Germaanse bodem stond, de Externsteine dus, was voldoende voor zijn ideeën over de speciale missie van het Duitse Rijk. Aldus moesten alle Nazi-officieren hier hun eed afleggen en aldus bezoeken naast vele spiritueler aangelegde mensen, helaas ook neo-nazi’s deze plek nog steeds. Ik was verre gebleven van die grootste steenklomp en ging zitten bij een ander, op de foto gemarkeerd met een 5. Direct ervoer ik een ‘bombardement’ van energiekriebels over mijn hoofd, die langzaam via mijn ruggengraat naar de voeten gingen. De energie rond mijn hoofd bleef heel sterk. Ik sloot mijn ogen, en ervoer deze kant van de stenenmassa als licht, en de klomp, met het getal 3 op de foto, als donker. Toen we de foto maakten hadden we de stenen namelijk al gauw ingedeeld en een plek gegeven op volgorde van de zeven chakra’s.
Het wortelchakra hadden we onder de grond geplaatst, de energie van het wortelchakra heeft de mensheid toch al helemaal onderbewust beschikbaar (volgens de Geheime Leer van H.P. Blavatsky).
Het water waarin de rechtersteenmassa uit omhoog komt symboliseert het tweede chakra waar het vruchtbare element water ook bij hoort.
En dan komen we bij de door de Nazi’s misbruikte steenklomp, bij het derde chakra, astrologisch beheerst door Mars, de oude god van de oorlog, en Pluto, god van de onderwereld. In het derde chakra voert elk mens de belangrijkste strijd of oorlog van zijn leven, de strijd tussen ziel en ego. In het 3e chakra huist de vijand van de vrede, maar ook de overwinning op de oorlog. Toen we de foto maakten kwam het ons allemaal als heel logisch voor. Op de wandeling die we er gisteren naderhand begonnen in het oeroude woud rond de Externsteine leunde ik tegen een boom, die ik mijn intentie vertelde mee te helpen de tegenkrachten van dat duistere Nazi-verleden uit dat rotsblok, dat eens heilig was en onteerd, te halen. “Dat werk was veel te groot voor mij”, ‘sprak’ de boom. Dat voor elkaar te krijgen zou betekenen dat er nooit meer oorlog op aarde zou zijn, want de zeven Externsteine symboliseerden via hun sterrenverbinding de evolutionaire staat van de mens. Ik liet dat idee dus varen maar zou op deze tweede wandeling naar de Externsteine nog wel het thema licht en duister, goed en kwaad, aansnijden met mijn leermeester de Natuur.
Aan het eind van de wandeling kwamen we opnieuw bij de Externsteine en kregen een sterke bevestiging van de hartchakra-energie die inderdaad uit steenklomp nummer 4 stroomde. Ik werd namelijk bijna verliefd en begon eerst inwendig, en toen uiterlijk, te schaterlachen nadat ik een tijdje tegen die 4e steenklomp had aangezeten. Bij steenklomp 5, het keelchakra-gebied, hadden we gisteren ook al vastgesteld dat de energie voornamelijk rond en in het hoofd ontvangen werd, alsof steenklomp 7 en 6 naar nummer 5 toe stroomden en zich met elkaar vermengden. Zo hoort het trouwens ook bij de chakra’s: de omhoog strevende mens hoopt dat God ook een beetje naar beneden afdaalt zodat hemel en aarde elkaar daadwerkelijk kunnen ontmoeten.
Terug naar de feitelijke “stenensjamaan”- en de “sterrensjamaan”-wandeling vandaag, 24 juli 2012. Ik was de dag zoals gezegd dus begonnen met een andere naam voor mijn nieuwe beroep-in-wording. Ik ‘besloot’ de wandeling te gebruiken om een eerste les met de natuur als leraar te verkrijgen over hoe ik dat nieuwe beroep moest gaan uitoefenen. Ik had wel degelijk een plan of idee over hoe ik dat zou aanpakken. Mignon werd ondanks dat ze tevens stenensjamaan was in de rol geduwd van proefkonijn.
We zien een asfaltpad en een weg door het bos. Onze keus was niet moeilijk, bovendien zei Mignon dat ze een hekel had aan asfaltwegen en veel meer energie kreeg van een bospad. Het was een prachtige dag, heerlijk verkoelend om op het bospad te lopen, door een heilig sparrenbos. Sparrenbossen zijn bossen die hun energie al afgeven als je er alleen maar langs loopt. Bij de meeste bomen moet ik eerst ‘contact’ maken met een boom, door er met mijn rug tegen aan te gaan staan. De ene ruggengraat in contact met de andere. De in-en evolutionaire energie die hemel en aarde verbindt stroomt parallel aan de ruggengraat bij de mens, verdeeld in zeven transformatiepunten, de chakra’s.
Al snel zien we een boom met een uitnodigende afgezaagde stam er naast en ik vraag Mignon op die stam te gaan staan, ik ging met mijn rug tegen de spar staan en zei hardop: “O heilige Spar, wil je mij instructie geven over hoe te handelen bij tegenslagen en problemen bij het bouwen van de kelder van Mignon?” De vraag was verkeerd gesteld, een boom heeft heel exacte visualisaties en woorden nodig. Het was dan ook nauwelijks een wonder dat ik later nog instructie zou krijgen in hoe ik dergelijke vragen beter stel. Maar ik dacht hier nog dat spar helderwetend was, en sloot mijn ogen. Mijn plan was om stil te zijn tot spar het beliefde om mij te inspireren met een antwoord. In plaats daarvan gebeurt er iets waar ik helemaal niet op gerekend had: Mignon begint een heel verhaal af te steken als antwoord op deze vraag over hoe ze dat bouwen van die kelder gaat aanpakken. Ik ben helemaal van slag. Hoe kan ik nou een sterrensjamaan worden als mensen zelf al met hun antwoorden komen? Ik voel me tamelijk hulpeloos en besef dat ik nog lang niet weet hoe ik dat nieuwe beroep moet gaan aanpakken.
We wandelen verder en komen een bankje tegen, waar we besluiten een kleine zuiveringsmeditatie te houden. Het lopen van een pad op zoek naar antwoorden heeft altijd wel een meditatiemoment nodig om je beter af te stemmen op de verbinding met het Hogere, de hemel dus.
In die meditatie ontstaat bij mij het idee dat we het volgende stuk van het pad moeten gebruiken voor verstilling. Bij mij om ontvankelijk te worden voor de natuur, en stil te zijn, en Mignon was naar mijn smaak te snel geweest met het invullen van het antwoord op haar vraag en daarvoor leek me een stuk wandelen zonder spreken ook wel een goed idee. Tegelijkertijd besefte ik dat als er van binnenuit antwoorden opwellen, die ook legitiem zijn en direct geuit mogen worden. Als ik een inzicht krijg, kan ik er mijn mond ook niet over houden.
Ik overpeins in die meditatie hoe inadequaat ik ben; mijn herinnering ging terug naar een ‘bomenconsult-wandeling’ met Ineke, alweer jaren geleden, waarbij precies hetzelfde gebeurde. Ik kreeg de tijd niet eens voor afstemming op de bomen, de antwoorden werden direct al ingevuld door de ‘cliënt’. Hoe om te gaan met dergelijke typen? Hoe moet ik een sterrensjamaan worden? Ik was werkelijk ontdaan en zelfs boos dat mijn plan van aanpak niet lukte bij deze mensen.
