MERCURIUS TRILOGIE:
2 DE KALMTHOUTSE HEIDE
Ze kwamen helemaal uit de Bollenstreek, Markus, Helen & Robbie met hun klussenbus (www.huismus.nu). Markus was zo vriendelijk om wel een rotklusje te doen in mijn Vlaamse hutje, een klusje waarvoor de koelkast aan de kant moest, om de verrotte vloer er onder te vervangen. Helen & Robbie, het grappige hondje, kwamen mee. Ik ging gauw met de laatste twee aan de wandel want ik wilde geen getuige zijn van die zooi in de hoek van de keuken. En omdat de Kalmthoutse Heide wel toeristische waarde heeft, besloten we daar heen te gaan. Helen had nog nooit van een sterrensjamaanwandeling gehoord, maar elk mens kan wel een vraag of probleem verzinnen, dus zo ook zij wel. Hardop moest ze hem uitspreken bij een klein eikje, want veel eiken heeft de Kalmthoutse Heide niet, het staat er vol leuke dennen, zo ook rond ons eerste bankje.
Ik had nogal wat herinneringen aan dit bankje want jaren geleden al weer woonde ik op de Kalmthoutse Hei naast “Oasis”, een landgoedje van Mellie Uyldert waar ik wel eens workshops hield. We hielden er ook opknapworkshops; in ruil voor een weekje logeren knapten we dan één kamer op, terwijl we natuurlijk ook allerlei leuke dingen deden in zo'n week met ons vrijwilligersgroepje. Gek genoeg behoorden die opknapworkshops wel tot de meest bijzondere en fijne weken die we er ooit gehad hebben. We hielden ze natuurlijk midden in de zomer, en stonden dan vaak voor dag en dauw op om eerst een wandeling op de Kalmthoutse Hei te maken en een meditatie te houden op ditzelfde bankje als waar ik nu met Helen neerstreek. Het er omheen liggende landschap deed ons destijds Afrikaans voorkomen, we waren alleen op de wereld, alleen met de natuur, en hadden ieder van ons als we daarna weer de beschaafde wereld ingingen, na zo'n week, ongelooflijke aanpassings-moeilijkheden.... Ik herinner me dat ik één keer zelfs met nog steeds een veer in mijn haar terugreed met A., we stopten bij een wegrestaurant, en ik had niet eens in de gaten dat ik die veer nog in mijn haar droeg....
Al wandelend op de Kalmthoutse Hei en wetende dat er hier toch niet al te veel eiken waren leunde ik zwaar op de meegebrachte horoscoop als spiekbriefje en vertelde Helen het een en ander over de stand van Mercurius (de planeet van de communicatie) in haar horoscoop als antwoord op haar vraag.
-typisch Kalmthoutse hei vergezicht-
Na een poosje kwamen we bij één van de vele vennen terecht (de Putse Moer) met bijbehorend bankje. In de tussentijd snap je wel dat ik dol ben op bankjes. Ze kunnen voor van alles dienen. Maar op dit bankje gingen Helen & ik gewoon verder met ons gesprek over de Mercurius positie in haar horoscoop, en af ik bovendien aan, dat ze weinig kon noch hoefde te veranderen aan de situatie waar ze een vraag over had gesteld, het was slechts een kwestie van inzicht en begrijpen waarom de situaties ontstonden zoals ze ontstonden.
-alweer zo'n ouderwets bankje-
De Kalmthoutse hei werd overigens opgeschrikt door een fikse brand in mei 2011, wij wandelden vandaag in het zuidelijkste deel op het kaartje hieronder, nog onder het roze gebied:
Ik woonde er toen al bijna zes jaar niet meer, maar zou behoorlijk opgeschrikt zijn indien wel, omdat de brand nog maar net aan het huisje voorbij ging. Ik weet dat er best wel eens heksenrituelen plaatsvinden op de hei, en wellicht ook nog wel andere rituelen, ( ik heb er zelfs ook wel eens wat gehouden, astrologische rituelen). misschien hebben die wel een enorme brand afgedwongen. Of wellicht was het onzorgvuldigheid van een wandelaar met peuk, wie zal het zeggen. We raakten het zuidelijkste roze deel van het kaartje, door brand aangetast, wel even, getuige deze zielige den:
Achter een derde bankje, het bankje bij het bijna droogstaande Van Ganzenven vlak bij Oasis:
staat een prachtige Eik. Ik had ietwat gewetensbezwaren omtrent het feit dat ik tegen Helen had gezegd dat ze “maar moest leven” met haar Mercurius-positie in de horoscoop, en dat bewustwording het enige was wat nodige was, dus ik vroeg Eik of ik daar eigenlijk wel goed aan had gedaan, maar hij stelde me volledig gerust. Verder vroeg ik nog of hij nog wat toe te voegen had. Nee, dat had hij niet, het was goed zo. En Helen beaamde dat. Gelukkig maar.
-De Eik achter het derde bankje-
We gingen tussen nog zelfs wat bloeiende hei terug naar de auto, het begon daarop iets te druppelen, en ik dankte inwendig de Eik die ik gisteren om mooi weer gevraagd had tijdens onze wandeling vandaag. Buienradar had namelijk alleen maar regen voorspeld.... maar we hebben het droog gehouden en de zon kwam zelfs zo nu en dan door!
Eenmaal terug bij mijn hutje bleek Markus mijn keuken aardig gesjamaniseerd te hebben, de vloer was perfect gemaakt, en ik was ook helemaal blij.
Hadden we het bij het Franse huis over Mercurius retrograde, op deze wandeling over Mercurius (vierkant Pluto) bij Helen, op de volgende wandeling gaan we het hebben over Mercurius conjunct Neptunus, KLIK HIER
